Nadat ze de bewoners, de auto’s, de huizen en de straat hadden getemd, namen de kunstenaressen de bomen op de kade langs De Haven onder handen.
Mooie rooie lappen stof rond hun eigengereide stammen. Nu, alweer een paar dagen en een week later, kijk ik uit mijn raam en zie de bomen. Takken, dik en dun, schieten alle kanten uit. Alsof het groeien, onveranderd en ongehinderd, een lust nog is en zal blijven. Bladeren, een chaos, de stammen grimmig gerimpeld.
Ik houd de bomen in de gaten. Want, weet u wat ik vrees wat straks blijken? Dat wij mensen niet de bomen temmen, maar de bomen ons. Heel langzaam en geleidelijk, de straat en de huizen en de auto’s en uiteindelijk ons, met mooie rooie lappen stof.
Marc van der Loo, 17 augustus 2010
(bewoner Coolhaven)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten